Δευτέρα 13 Οκτωβρίου 2014

ΑΓΙΟΣ ΒΑΣΙΛΗΣ

ΆΓΙΟΣ ΒΑΣΊΛΗΣ

Πόσο αγαπημένη μορφή, πόσα όνειρα 
μεγάλα ή μικρά μοιράστηκε 
με τον κόσμο;
Πόση αξιοπρέπεια κι αγάπη 
έδωσε σε μεγάλους και μικρά παιδιά; 
Όσοι κατόρθωσαν να τον έχουν 
μέσα στην ψυχή τους ίσως κι όλη την ζωή τους ...
Αυτοί που τις κρύες μέρες του χειμώνα
κατόρθωναν με όνειρα 
να μαγεύονται  ίσως μέσα σ' ένα σκοτεινό δωμάτιο 
ή σ' ένα σπίτι χωρίς ξύλα για ζέστη 
μέσα σε φτωχά παπλώματα και φλοκάτες 
που τους αγκάλιαζαν για το κρύο   
μα όχι, δεν χρειαζόταν γιατί μέσα τους 
είχαν το όνειρο, την ελπίδα, την αξιοπρέπεια και την αλήθεια. 
Ένας γέροντας σεβάσμιος, με άσπρα μαλλιά και γένια 
και με καταπληκτικά ρούχα κόκκινα με άσπρη γούνα
μαζί με τα ελαφάκια του μας παίρνει τα μυαλά 
κάθε χρόνο με ελπίδες για όμορφα δώρα, 
που θ' αλλάξουν τη ζωή μας.
Πόσο ποιο γλυκές γίνονται οι γιορτές της γέννησης
του Χριστού μας και της πρωτοχρονιάς όταν έχουμε μια τόσο 
όμορφη και γλυκιά παρουσία, παραμυθένια θα 'λεγα
κάθε χρόνο να μας λέει:Να είστε καλοί άνθρωποι 
κι εγώ θα σας έχω πάντα στο μυαλό μου, 
να 'ρθω κοντά σας να σας δώσω κάτι που 'χετε ανάγκη,
κάτι που θέλετε, κάτι που σαν χρειάζεστε 
και επιθυμείτε... 
Τι ευγένεια; Τι χαρά; Και πόσο ευτυχισμένος αισθάνομαι  
που κάθε χρόνο εγώ μπορώ και παίρνω το πιο καταπληκτικό 
το πιο όμορφο δώρο. στολισμένο μ' όλα τα χρυσά κι ασημένια όνειρα του ουρανού και της γης, 
μέσα σε χιλιάδες κόκκινες μπάλες και γιρλάντες 
μέσα σ' ατελείωτα φώτα και κεράκια.
Κάθε παραμονή Χριστουγέννων και παραμονή  Πρωτοχρονιάς
η ψυχή μου γεμίζει με 'σένα Άγιε μου 
και τα όνειρα μου είναι δικά σου...
Πάνω ψηλά στ' αστέρια, εκεί δίπλα στο φεγγάρι, στον ουρανό  
κι είναι όλα τόσο μαγικά, τόσο όμορφα πλασμένα, 
σαν να πέταξε η γη ανάμεσα στα σύννεφα, ανάμεσα στις χιονονιφάδες, δίπλα στα χρυσά αστέρια 
και 'γώ περπάτησα εκεί μαζί σου ψηλά, στην  αγάπη,
στην αξιοπρέπεια του κόσμου και στην χαρά 
του αύριο και της ελπίδας. 
Αυτό είναι το δώρο μου κάθε χρόνο!!!
Η ελπίδα, η πίστη, η χαρά 
και μια ηρεμία μου δίνει ένα αύριο 
όλο κουράγιο,όλο χαμόγελο...  
Έτσι κάθε χρόνο μπορώ κι ακούω το γέλιο σου 
στον κόσμο, αυτό που φέρνει σ' όλους τα δώρα μας... 
Αυτά που τ' ανοίγουμε 
στα όμορφα πετάγματα κοντά σου, 
πάνω απ' την γη, πάνω απ' τον ουρανό 
κάπου εκεί κοντά στην ψυχή μας.
Ευχαριστώ Άγιε Βασίλη γι' αυτά που μου 'δωσες
ήταν τόσα πολλά …

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΤΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ

ΤΑ ΠΑΡΑΜΎΘΙΑ ΤΗΣ ΖΩΉΣ ΜΟΥ 17/11/2017 ΄Ελα εκεί να με βρεις  σε μια βόλτα στο παρελθόν,  έλα εκεί στου μυαλού τις στροφέ...