ΤΑΦΟΣ

Τάφος

27/5/2016

Θέλεις ν´ ανοίξεις λίγο το καπάκι και να δεις μια ηλιαχτίδα

 να περνάει μέσα μα δε σ´ αφήνει το χώμα, 

δε σ´ αφήνει το μπάζο κι εκείνα τα λουλούδια 

από τους συγγενείς, φίλους, πολιτικούς κι αρχόντους.

 Παλιές γκόμενες και γυναίκες ή παλιοί εραστές όλοι εκεί μαζεμένοι

 και εσύ σήμερα νεκρός μέσα στον τάφο χαμογελάς.

 Ουφ γλίτωσα, τους ξέφυγα κάτι ψιλά ακόμη για την κηδεία,

 κάτι ψιλά και για το ενοίκιο του τάφου 

και γλίτωσα απ´ αυτήν την πατρίδα.

 Δε ξέρω βέβαια τι θα γίνει αργότερα στην κόλαση ή στον παράδεισο,

 μα εγώ από ´δώ έφυγα και δεν ξαναγυρίζω, 

την έκανα ρε κοπρόσκυλα,

λίγο ακόμη στο κορμί και μετά άϋλος θα την κοπανίσω... 

Θα κάνω τη ζωή που ήθελα σε ταξίδια με τον άνεμο, 

σε παραλίες με γκόμενες που θα με θέλουν μόνο για το πνεύμα μου

 κι όχι για τα υλικά καλούδια που έσερνα με το κορμί μου τόσα χρόνια .

Σπίτια, αυτοκίνητα, χρήματα, δουλειές, δώρα, υποχρεώσεις 

κι όλα τ´ άλλα που με κάνανε συνετό άνθρωπο κι ειδικά σωστό,

απέναντι σε μια οικογένεια, 

 απέναντι σ´ ένα κράτος που δεν μου έδινε ποτέ, 

μα μου ζητούσε τα πάντα ,

 φόροι κι αλητεία!

Ο μεγαλύτερος αλήτης λοιπόν στην ζωή μου

 ήταν ένας φίλος και το κράτος. 

Ο φίλος μέσα  στην μιζέρια του, κοιτούσε πως θα επιβιώσει

 το κράτος,  κοιτούσε πως θα με γαμήσει.

Κι οι δυο είχαν όμως τον ίδιο σκοπό: 

Πως θα γελάσουν τον ίδιο άνθρωπο , πως θα τον εκμεταλλευτούν 

για να μπορούν να υπάρχουν, έτσι λοιπόν, το φίλο , 

τον έγραψα στ´αρχιδια μου

 μα το κράτος δεν γινόταν κι εγώ πάντα συνεπής 

αγωνιούσα για τ´ αύριο

να ´μαι σωστός  για να μπορώ να ζω μέσα απ´ αυτήν την πατρίδα. 

Ε λοιπόν, μαλάκας ήμουν !

Όσο πιο σωστός είσαι τόσο μαλάκας είσαι,

 μέχρι που στο τέλος άρχισαν να μου ζητάνε νταβατζιλίκι

  κάποιοι αριστεροί  Εθνοσωτήρες φασίστες με εικόνες 

από τον Άρη

 και από τον Τσε σαν Ευαγγέλιο 

 λες και ο Άρης τους είπε καταστρέψατε και ξεπουληστε  την πατρίδα

 αρκεί  να με κρατάτε στα κωλομέρια σας  ,  όλα τα χρήματα 

που ´παιρνα ετησίως σε φόρους ,

 το παρελθόν το μέλλον και την ζωή μου 

Ε και δεν άντεξα, "την έκανα" που λέτε.

Ελπίδα μου ο παράδεισος ή η κόλαση  

κι έκανα μια βουτιά στην απελπισία και...

Να, όλος χαρά στον τάφο μου. 

Τουλάχιστον να μη σας πληρώνω ρε καθίκια, 

να μην σας αισθάνομαι  με σιχασιά για τα ψέμματα και τα ξεπουλήματα 

προδότες και να κρατήσω και την αξιοπρέπεια μου. 

ΔΕΝ ΣΑΣ ΧΡΩΣΤΆΩ ΤΊΠΟΤΑ ...

Ε χαρά λοιπόν μέσα στον τάφο με τα σκουλήκια 

να παίζουν μαζί μου και κάτι κατσαρίδες να με κοιτάζουν 

παράξενα

 που χαμογελούσα τόσο ευτυχισμένος ...

ΠΟΙΗΣΗ ΣΩΤΗΡΗΣ ΣΠΗΛΙΩΤΗΣ